اینترنت اشیا چیست؟ آشنایی با توکن های IOT در سال 2024

زمان مطالعه: 16 دقیقه

IoT به هوشمندتر شدن صنعت و زندگی مردم کمک می‌کند و توکن های اینترنت اشیا دفتر کل توزیع جهت اجرای تراکنش‌های بین این صنعت هوشمند هستند.

اینترنت اشیا در حال حاضر بخشی از هر صنعت و جایگاهی است و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2025 حدود 21.5 میلیارد دستگاه به آن متصل شوند. این واقعیت، به وضوح تغییر پارادایم در زمینه فناوری اطلاعات را نشان می‌دهد. از تجهیزات صنعتی پیشرفته گرفته تا اسباب‌بازی‌های کودکان، میلیاردها دستگاه در حال حاضر به اینترنت متصل هستند و داده‌ها را برای هدایت اقدامات خود به اشتراک می‌گذارند.

به عنوان بخشی از دنیای تحت سلطه اینترنت، تقاضای مصرف‌کنندگان نیز به سمت محصولات هوشمند تغییر می‌کند. به ساعت‌های هوشمند، جاروبرقی‌های رباتی، قلاده‌های پیشرفته حیوانات خانگی، ردیاب‌های هوشمند و غیره نگاه کنید. همه ما انتظار داریم که دستگاه‌ها و «اشیاء» ما بتوانند به شبکه متصل شوند تا هوشمندانه‌تر عمل کنند و از راه دور در دسترس باشند. این اتصلات همه جانبه، به میزان زیادی کارایی محصولات ما را تقویت می‌کند.

درک این که توکن های اینترنت اشیا و اکوسیستم IoT چیست و آشنایی با اجزای مختلف آن، به درک نحوه عملکرد اینترنت اشیا کمک می‌کند. با همراه باشید تا با این اکوسیستم بیشتر آشنا شویم.

اینترنت اشیا چیست؟

اینترنت اشیا یا IoT، سیستمی از دستگاه‌های محاسباتی مرتبط، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افراد است که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) و از طریق شبکه‌ای بدون نیاز به تعامل انسان با انسان یا انسان با کامپیوتر، داده‌ها را منتقل می‌کنند.

شیء در اینترنت اشیا می تواند یک فرد با ایمپلنت مانیتور قلب باشد یا یک حیوان مزرعه با یک ترانسپوندر بیوچیپ یا خودرویی با حسگرهای داخلی برای هشدار به راننده در صورت پایین آمدن فشار باد لاستیک یا هر چیز طبیعی یا مصنوعی دیگر. به طور کلی به هر شیئی که می توان به آن آدرس پروتکل اینترنتی (IP) اختصاص داد و قادر به انتقال داده‌ها از طریق شبکه باشد، اینترنت اشیا گفت.

تاریخچه اینترنت اشیا

کوین اشتون، یکی از بنیانگذاران مرکز Auto-ID در موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، طی سخنرانی که در سال 1999 برای شرکت Procter & Gamble ارائه کرد، برای اولین بار از اینترنت اشیا نام برد. جهت جلب توجه مدیریت ارشد P&G، اشتون ارائه خود را «اینترنت اشیا» نامید تا به گونه‌ای مبحث ترند سال 1999 را در خود جای دهد؛ کتاب «وقتی چیزها شروع به فکر کردن می‌کنند» نوشته پروفسور MIT اینترنت، نیل گرشنفلد، که در همان سال 1999 منتشر شد. این کتاب از عین این اصطلاح استفاده نکرده بود، اما چشم‌انداز واضحی از مسیر اینترنت اشیا ارائه می‌داد.

اینترنت اشیا از همگرایی فناوری‌های بی‌سیم، سیستم‌های میکروالکترومکانیکی (MEMS)، میکروسرویس‌ها و اینترنت تکامل یافته است. این همگرایی به از بین بردن سیلوهای بین فناوری عملیاتی (OT) و فناوری اطلاعات (IT) کمک می‌کند و امکان تجزیه و تحلیل داده‌های بدون ساختار تولید شده توسط ماشین را برای بینش‌هایی جهت پیشرفت‌های بیشتر فراهم می‌سازد.

اگرچه اشتون اولین باری بود که به اینترنت اشیا اشاره می‌کرد، ایده دستگاه‌های متصل از دهه 1970 با نام‌های اینترنت جاسازی شده و محاسبات فراگیر مطرح شده بود.

برای مثال، اولین دستگاه اینترنتی، یک دستگاه فروش نوشابه در دانشگاه کارنگی ملون در اوایل دهه 1980 بود. با استفاده از وب، برنامه نویسان می‌توانستند وضعیت دستگاه را بررسی کنند و در صورت ورود به دستگاه، بفهمند که آیا یک نوشیدنی سرد در انتظار آن‌ها خواهد بود یا خیر.

کاربرد اینترنت اشیا

اینترنت اشیا به مردم کمک می‌کند هوشمندتر زندگی و کار کنند و کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند. این نوع از اینترنت علاوه بر ارائه دستگاه‌های هوشمند برای خودکارسازی خانه‌ها، جهت تجارت نیز ضروری است، به کسب‌وکارها کلیتی پیوسته از عملکرد سیستم‌هایشان ارائه می‌دهد و با ارائه اطلاعات در مورد همه چیز از عملکرد ماشین‌ها گرفته تا زنجیره تامین و عملیات لجستیک به پیشرفت سریع‌تر کمک می‌کند.

 

اینترنت اشیا شرکت‌ها را قادر می سازد تا فرآیندها را خودکار کرده و هزینه‌های نیروی کار را کاهش دهند. همچنین ضایعات را کم می‌کند و ارائه خدمات را بهبود می‌بخشد، از هزینه تولید و تحویل کالا می‌کاهد و شفافیت بیشتری را در معاملات مشتری ارائه می‌دهد.

به این ترتیب، اینترنت اشیاء یکی از مهم‌ترین فناوری‌های زندگی روزمره است و همچنان که کسب‌وکارهای بیشتری، پتانسیل دستگاه‌های متصل را جهت رقابت در بازار درک می‌کنند، به کار خود ادامه خواهد داد.

نحوه کار اینترنت اشیا

اکوسیستم اینترنت اشیا متشکل از دستگاه‌های هوشمند مبتنی بر وب است که از سیستم‌های تعبیه ‌شده مانند پردازنده‌ها، حسگرها و سخت‌افزار ارتباطی برای جمع‌آوری، ارسال و اقدام بر روی داده‌های جمع‌آوری شده از محیط، استفاده می‌کنند. دستگاه‌های اینترنت اشیا این داده‌ها را با اتصال به دروازه اینترنت اشیا یا سایر دستگاه‌های لبه به اشتراک می‌گذارند که در آن داده‌ها یا جهت تجزیه و تحلیل به شبکه ابری ارسال می‌شوند یا این پروسه به صورت محلی صورت می‌گیرد. گاهی اوقات، این دستگاه‌ها با سایر دستگاه‌های همسان ارتباط برقرار کرده و بر اساس اطلاعات دریافتی از یکدیگر، عمل می‌کنند. دستگاه‌ها بیشتر کار را بدون دخالت انسان انجام می‌دهند، اگرچه افراد می‌توانند با آن‌ها تعامل داشته باشند، به عنوان مثال؛ برای راه‌اندازی، دادن دستورالعمل‌ها یا دسترسی به داده‌ها.

اتصال، شبکه و پروتکل‌های ارتباطی مورد استفاده با این دستگاه‌های وب محور تا حد زیادی به برنامه‌های خاص اینترنت اشیای مستقر شده، بستگی دارد. اینترنت اشیا همچنین می‌تواند از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی برای کمک به آسان‌تر و پویاتر کردن فرآیند جمع‌آوری داده‌ها، استفاده کند.

خطرات اینترنت اشیا

تا زمانی که اینترنت اشیا به گسترش خود ادامه دهد، احتمال ریسک و خطرات نیز افزایش خواهد یافت. توانایی شناسایی و درک انواع مختلف تهدیدات و آسیب پذیری‌های مرتبط با اینترنت اشیا می‌تواند به طور قابل توجهی خطر نقض داده‌ها در سازمان شما را کاهش دهد. در ادامه مهمترین خطرات اینترنت اشیا را بررسی می‌کنیم:

1. عدم سختی فیزیکی

عدم سخت شدن فیزیکی همیشه یکی از دغدغه‌های دستگاه‌های موجود در اینترنت اشیا بوده است. از آنجایی که بیشتر دستگاه‌های اینترنت اشیا از راه دور مستقر می‌شوند، هیچ راهی برای ایمن کردن مناسب دستگاه‌های در معرض حمله فیزیکی گسترده‌ وجود ندارد. دستگاه‌های بدون مکان امن و عدم توانایی در نظارت مستمر، به مهاجمان این امکان را می‌دهند که اطلاعات ارزشمندی در مورد قابلیت‌های شبکه به دست آورند و از آن‌ها برای حملات از راه دور آینده یا به دست آوردن کنترل بر دستگاه استفاده کنند. به عنوان مثال، هکرها می‌توانند حذف کارت حافظه را برای خواندن محتویات آن و دسترسی به داده‌ها و اطلاعات خصوصی جهت دسترسی به سیستم‌های دیگر، تسهیل کنند.

2. ذخیره و انتقال اطلاعات ناامن

همانطور که افراد بیشتری از ارتباطات مبتنی بر شبکه ابری و ذخیره‌سازی داده‌ها استفاده می‌کنند، ارتباط متقابل بین دستگاه‌های هوشمند و شبکه IoT افزایش می‌یابد. با این حال، هر زمان که داده‌ها از طریق این شبکه‌ها منتقل، دریافت یا ذخیره شوند، احتمال نقض یا به خطر افتادن آن‌ها نیز افزایش می‌یابد. این به دلیل عدم رمزگذاری و کنترل‌های دسترسی قبل از ورود داده‌ها به اکوسیستم اینترنت اشیا است. به همین دلیل، اطمینان از انتقال و ذخیره ایمن داده‌ها از طریق ابزارهای مدیریت امنیت شبکه قوی مانند فایروال‌ها و کنترل‌های دسترسی به شبکه، مهم است.

3. عدم نظارت و مدیریت دستگاه

بسیاری از دستگاه‌های اینترنت اشیا بدون نظارت، ردیابی و با مدیریت نادرست کار می‌کنند. همانطور که دستگاه‌ها به شبکه اینترنت اشیا متصل و از آن جدا می شوند، تلاش برای نظارت بر آن‌ها می‌تواند بسیار دشوار شود. عدم مشاهده وضعیت دستگاه می‌تواند از شناسایی یا حتی پاسخگویی به تهدیدات احتمالی توسط سازمان‌ها جلوگیری کند. با نگاهی به بخش مراقبت‌های بهداشتی، متوجه می‌شویم این خطرات حتی می‌توانند تهدید کننده زندگی باشند. ضربان سازها و دفیبریلاتورهای اینترنت اشیا در صورتی که به درستی ایمن نشده باشند، پتانسیل دستکاری دارند و هکرها می‌توانند عمداً باتری‌ها را خالی یا ضربان و شوک‌های نادرست را اعمال کنند. سازمان‌ها باید با پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریتی، برای نظارت صحیح بر دستگاه‌های IoT، تمام راه‌های نقض احتمالی را در نظر بگیرند.

4. بات نت‌ها

بات ‌نت‌ها مجموعه‌ای از دستگاه‌های متصل به اینترنت هستند که برای سرقت داده‌ها، به خطر انداختن شبکه‌ها یا ارسال هرزنامه ایجاد می‌شوند. بات‌نت‌ها حاوی بدافزاری هستند که به مهاجم اجازه می‌دهد به دستگاه اینترنت اشیا و اتصال آن برای نفوذ به شبکه یک سازمان، دسترسی پیدا کند و به یکی از تهدیدهای اصلی برای مشاغل تبدیل شود. آن‌ها در وسایلی که در ابتدا به طور ایمن تولید نشده‌اند (مثلاً یخچال‌های هوشمند) برجسته‌ترند. این دستگاه‌ها به طور مداوم در حال شکل‌گیری و سازگاری هستند. بنابراین، نظارت بر تغییرات و اقدامات تهدید برای جلوگیری از حملات ضروری است.

5. رمز عبورهای ضعیف

در عین حال که رمز عبورهای پیچیده می‌توانند برای اکثر دستگاه‌های اینترنت اشیا ایمنی بیاورند، یک رمز عبور ضعیف کافیست تا پای هکرها به شبکه سازمان شما باز شود. مدیریت متناقض رمزهای عبور در سراسر محل کار، هکرها را قادر می‌سازد تا کل شبکه کسب و کارتان را به خطر بیاندازند. اگر فقط یک کارمند از سیاست‌های مدیریت رمز عبور پیشرفته پیروی نکند، احتمال حمله رمز گرا افزایش می‌یابد. سلامت صحیح رمز عبور برای اطمینان از اینکه کسب و کار شما همه پایه‌ها را در چارچوب اقدامات امنیتی استاندارد پوشش می‌دهد، ضروری است.

6. رابط‌های اکوسیستم ناامن

رابط‌های برنامه‌نویسی برنامه (API) واسطه‌های نرم‌افزاری هستند که به دو برنامه اجازه می‌دهند تا به گونه‌ای با یکدیگر صحبت کنند. با اتصال این دو سرور، API‌ها می‌توانند ورودی جدیدی را برای مهاجمان فراهم آورد تا به دستگاه‌های اینترنت اشیای یک کسب و کار دسترسی داشته باشند و به روتر، رابط وب، سرور و موارد دیگر شبکه نفوذ کنند. درک پیچیدگی‌ها و سیاست‌های امنیتی هر دستگاه در اکوسیستم قبل از اتصال آن‌ها برای اطمینان از امنیت کامل شبکه، ضروری است.

7. حملات مبتنی بر هوش مصنوعی

حملات هوش مصنوعی از سال 2007 وجود داشته‌اند، اما تهدیداتی که آن‌ها در اینترنت اشیا ارائه می‌کنند، به شدت برجسته‌تر است. هکرها اکنون می‌توانند برای انجام حملات خود، ابزارهایی با هوش مصنوعی بسازند که سریع‌تر، مقیاس‌پذیرتر و کارآمدتر از انسان‌ها هستند و این یک تهدید جدی در اکوسیستم اینترنت اشیا به شمار می‌رود. در حالی که تاکتیک‌ها و عناصر تهدیدات سنتی اینترنت اشیا ارائه شده توسط مهاجمان سایبری یکسان به نظر می‌رسد، بزرگی، اتوماسیون و سفارشی‌سازی حملات مبتنی بر هوش مصنوعی، مبارزه با آن‌ها را به طور فزاینده ای سخت می‌کند.

اجزای اصلی اینترنت اشیا

در اینجا چند مؤلفه‌ اصلی را معرفی خواهیم کرد که اکوسیستم اینترنت اشیا بر اساس آن‌ها کار می‌کند.

 

1. سنجش و تعبیه اجزاء

حسگرها برای جمع‌آوری داده‌های دقیق از محیط اطراف کار می‌کنند. آن‌ها گاهی اوقات به عنوان «آشکارساز» نیز شناخته می‌شوند، زیرا وظیفه اصلی سنسورها تشخیص حتی کوچکترین تغییرات در محیط اطراف است. این به دستگاه اینترنت اشیا اجازه می‌دهد تا داده‌های مربوطه را برای زمان واقعی یا پس از پردازش ضبط کند.

2. قابلیت اتصال

اینترنت اشیا شبکه‌ای است که دستگاه‌ها، حسگرها، شبکه‌های ابری و محرک‌ها را شامل می‌شود و همه این‌ها نیاز به اتصال به یکدیگر دارند تا بتوانند داده‌ها را رمزگشایی کنند و در نتیجه یک عمل را انجام دهند. اتصال، در واقع دومین قطعه از پازل اکوسیستم پیچیده اینترنت اشیا است.

3. شبکه ابری Iot

هنگامی که داده‌ها جمع‌آوری و به شبکه ابری منتقل شدند، باید پردازش شوند. شبکه ابری جایی است که «فرآیند‌های هوشمند» در آن اتفاق می‌افتد! این تسهیلات با کارایی بالا عمدتاً اجزای اکوسیستم اینترنت اشیا را با هم پیوند می‌دهد، داده‌ها را مدیریت و ذخیره می‌کند و برای انجام یا شکست یک معامله تصمیم می‌گیرد. همه این‌ها برای حجم عظیمی از داده‌ها در کمتر از میلی‌ثانیه انجام می‌شوند. زمان برای IoT حیاتی است، زیرا در موارد حیاتی مانند سلامت و ایمنی، تأخیر، حکم مرگ و زندگی را دارد.

4. تجزیه و تحلیل اینترنت اشیا و مدیریت داده‌ها

داده‌ها شاید یک کلمه ساده‌ به نظر برسد، اما دارای قدرت فوق العاده‌ای است که می‌تواند تأثیر زیادی بر هر کسب و کاری بگذارد. تجزیه و تحلیل اینترنت اشیا برای درک حجم وسیعی از داده‌های آنالوگ استفاده می‌شود. چنین چیزی می‌تواند شامل تعیین شاخص‌های عملکرد کلیدی در یک برنامه خاص باشد که در آن فرد می‌تواند خطاها یا بی‌نظمی‌ها را به شکل زنده مشاهده کند.

5. دستگاه‌‎های کاربر نهایی و رابط کاربری

رابط کاربری جزء قابل مشاهده‌ و در دسترسی است که تحت کنترل کاربر اینترنت اشیا قرار دارد. اینجاست که کاربر می‌تواند با کنترل سیستم، تنظیمات برگزیده خود را تنظیم کند. هرچه این جزء از اکوسیستم اینترنت اشیا کاربرپسندتر باشد، تعامل کاربر آسان‌تر است.

انواع اینترنت اشیا

دو نوع اینترنت اشیا وجود دارد: CIoT و IIoT. تفاوت‌های بین CIoT و IIoT عبارتند از:

CIoT اغلب بر راحتی برای مشتریان فردی تمرکز دارد، در حالی که IIoT به شدت بر بخش صنعت متمرکز است و کارایی، امنیت و خروجی عملیات را با تمرکز بر بازگشت سرمایه (ROI) بهبود می‌بخشد.

1. برای IIoT، دامنه می‌تواند در یک سازمان (کارخانه هوشمند) یا بین سازمان‌ها (زنجیره تامین خرده فروش) باشد. این قطعاً جاافتاده‌ترین و بالغ‌ترین بخش اینترنت اشیا است. IIoT به کسب و کار کمک می‌کند تا به موارد زیر دست یابد:

• کارایی
• توانایی مهار اطلاعات از طیف وسیعی از تجهیزات
• بهبود عملیات (بهره وری)
• افزایش رضایت مشتری

2. برای CIoT، دامنه می‌تواند یک فرد، خانواده، گروه کوچک یا جامعه باشد. CIoT با بهبود موارد زیر به تسهیل زندگی برای مصرف‌کنندگان کمک می‌کند:

• کیفیت
• راحتی
• امنیت
• کارایی

اینترنت اشیا در جهان

همانطور که پیش‌تر گفته شد اینترنت اشیا (IoT) شبکه‌ای از دستگاه‌ها، نرم‌افزارها، حسگرها و سایر «چیزهای» در هم تنیده است که جهان را در سراسر فضای فیزیکی به هم متصل می‌کند. نرم‌افزارهای تجاری، دستگاه‌های هوشمند در خانه، سیستم‌های نظارت بر مراقبت، تلفن‌های همراه یا کامیون‌های بدون راننده همه جزوی از اینترنت اشیا در جهان هستند و می‌توانند به اندازه یک درایو انگشت شست، کوچک یا به اندازه یک قطار، بزرگ باشند. همه این موارد بدون نیاز به تعامل انسانی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

اینترنت اشیا در ایران

چند سالی می‌شود که ایران نیز به عنوان بیستمین کشور دنیا به تکنولوژی اینترنت اشیا ملحق شده است. شاید بتوان رضا راجی را جزو اولین نفراتی دانست که در ایران حرف از تکنولوژی IoT را به میان آورد. او یکی از توسعه دهندگان اینترنت اشیا و کارآفرینان این حوزه است که اکنون به عنوان مشاور در شرکت‌های معتبر آمریکایی فعالیت می کند. از جنبه عملیاتی، هوشمند‌سازی سیستم‌های برق اولین گامی بود که طی یک قرارداد میان وزارت نیرو و مرکز تحقیقات مخابرات ایران، برای بهره‌گیری از فناوری IoT در ایران برداشته شد.

اینترنت اشیا در پزشکی

دستگاه‌های مجهز به اینترنت اشیا (IoT) نظارت از راه دور در بخش مراقبت‌های پزشکی را ممکن کرده‌اند و پتانسیل ایمنی و سلامت بیماران و توانمندسازی پزشکان برای ارائه مراقبت‌های عالی را فراهم می‌کنند. در عین حال تعامل و رضایت بیمار را افزایش داده‌اند، زیرا تعامل با پزشکان آسان‌تر و کارآمدتر شده است. علاوه بر این، نظارت از راه دور بر سلامت بیمار به کاهش مدت اقامتش در بیمارستان کمک و از مراجعه مجدد او جلوگیری می‌کند. اینترنت اشیا همچنین تأثیر عمده‌ای بر کاهش قابل توجه هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و بهبود نتایج درمان دارد.

آینده اینترنت اشیا

اینترنت اشیا پتانسیل این را دارد که در آینده نامحدود باشد. از طریق افزایش چابکی شبکه، هوش مصنوعی یکپارچه (AI) و ظرفیت استقرار، خودکارسازی، هماهنگ‌سازی و ایمن‌سازی موارد مختلف استفاده در مقیاس فوق‌العاده، پیشرفت اینترنت صنعتی تسریع خواهد شد.

آینده اینترنت اشیا با فناوری‌های جدید و دسترسی به اطلاعاتی که قبلاً فکرش را نمی‌کردیم، روشن به نظر می‌رسد. ما به زودی شاهد تغییرات گسترده ای در نحوه تنظیم داده‌هایمان خواهیم بود و می‌توانیم انتظار قوانین امنیتی بهتری را داشته باشیم. اینترنت اشیا به شکل‌گیری ستون فقرات بسیاری از فناوری‌های دخیل در روش زندگی ما ادامه خواهد داد.

ارزهای دیجیتال  IoT به چه ارزهایی گفته می‌شود؟

آیوتا (MIOTA) یک دفتر کل توزیع برای ثبت و اجرای تراکنش‌های بین ماشین‌ها و دستگاه‌ها در اکوسیستم اینترنت اشیا (IoT) است. دفتر کل از یک ارز دیجیتال به نام MIOTA برای حسابداری تراکنش‌های شبکه خود استفاده می‌کند.

یک مثال ساده برای درک ارز دیجیتال اینترنت اشیا، پر کردن یخچالتان با مواد غذایی است. چندین دستگاه اینترنت اشیا گزینه‌هایی برای خرید را شامل می‌شوند و عملاً نیازی به ارز فیزیکی ندارند. اگر خانه هوشمند خود را برای خرید مواد غذایی یا پرداخت قبوض در زمان‌های خاصی از ماه راه‌اندازی می‌کنید، استفاده از توکن های اینترنت اشیا به‌عنوان یک گزینه پرداخت، این فرآیند را به مراتب تسهیل می‌بخشد.

اگر شرکتی را اداره می‌کنید، می‌توانید از فناوری بلاک‌چین نیز برای ایمن کردن نحوه مدیریت اینترنت اشیا با داده‌ها استفاده کنید. اینترنت اشیا شامل ارسال مداوم داده‌ها از دستگاه‌های مختلف است و شبکه متمرکز آن چندان امن نیست. از آنجایی که فناوری بلاک‌چین از نظر رمزنگاری ایمن و غیرمتمرکز است، ترکیب آن در اینترنت اشیا، انتقال داده‌‌ها را ایمن‌تر و کارآمدتر می‌کند.

آشنایی با توکن های اینترنت اشیا و کاربرد آن

طرح اینترنت اشیا شامل چهار جزء اصلی است که عبارتند از:

• دستگاه: دستگاه که دارای یک حسگر یا یک ردیاب است که اطلاعات مربوط به مالک یا اطراف آن را جمع‌آوری کرده و به پلتفرم اینترنت اشیا ارسال می‌کند.
• تکنولوژی لبه: چیزی است که اتصال به اینترنت را فراهم می‌کند. در برخی موارد، می‌تواند تصمیمات ساده‌ای بگیرد، به عنوان مثال. خلاصه‌ای از اطلاعات دریافت کند.
• پلتفرم اینترنت اشیا: مهمترین بخش طرح است. پلتفرم اینترنت اشیا تمام داده‌های جمع‌آوری شده را در کنار هم قرار می‌دهد و آن‌ها را در اکوسیستم سازماندهی می‌کند. اطلاعات را می‌توان در اینجا ذخیره یا تجزیه و تحلیل کرد.
• سیستم سازمانی: این‌ها برنامه‌هایی هستند که از داده‌های جمع آوری شده در زندگی واقعی استفاده می‌کنند.

معرفی بهترین ارزهای دیجیتال IoT

در ادامه نگاهی خواهیم داشت به برخی از محبوب‌ترین توکن های اینترنت اشیا :

ارز دیجیتال VeChain

VET یکی از بهترین توکن های اینترنت اشیا به شمار می‌رود و سکه بومی بلاک‌چین VeChain است. این پروژه راه حل‌هایی را برای انواع مختلف کسب و کارها از جمله ردیابی ایمنی مواد غذایی، ردپای کربن دیجیتال و پایداری، راه حل پاسپورت خودرو، راه حل خرده‌فروشی، راه حل لجستیک، محلول گاز طبیعی مایع، راه حل توزیع محتوای دیجیتال، راه حل سپرده الکترونیکی اسناد و راه حل کشاورزی ارائه می‌دهد.

VeChain با جمع‌آوری و سازماندهی تمام اطلاعات لازم، بر ایجاد یک بازار بسیار شفاف تمرکز دارد. از سکه VET به عنوان «پول هوشمند» و به عبارت دیگر، برای تراکنش‌های برنامه‌های غیرمتمرکز در بلاک‌چین استفاده می‌شود. دارندگان VET در رای‌گیری برای تصمیمات حاکمیتی شرکت می‌کنند.

ارز دیجیتال آیوتا (IOTA)

هدف اصلی آیوتا به عنوان یک سکه از بلاک‌چین IOTA، ایجاد روابط بین انسان و ماشین و ایجاد اقتصاد ماشینی در آینده است. آیوتا از اکوسیستم اینترنت اشیا برای اتصال افراد و دستگاه‌ها استفاده می‌کند.

نوآوری کلیدی این پلتفرم سیستمی از گره‌ها به نام Tangle است که به روشی خاص برای تأیید تراکنش‌ها، سازماندهی شده‌اند. گزارشی از تمام تراکنش‌ها ذخیره می‌کند و مطمئن می‌شود که داده‌های ذخیره شده قابل اعتماد هستند و نمی‌توان آن‌ها را از بین برد.

از سکه MIOTA به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت تراکنش‌های روی بلاک‌چین استفاده می‌شود.

ارز دیجیتال هلیوم (Helium)

HNT یک سکه بلاک‌چین هلیوم با هدف ایجاد یک زیرساخت بی‌سیم غیرمتمرکز است. در حال حاضر راه حل‌هایی را برای حوزه‌های کشاورزی هوشمند، شهرهای هوشمند، نظارت بر محیط زیست، تدارکات و زنجیره تامین و نظارت بر آب هوشمند ارائه می‌دهد.

ارز دیجیتال HNT برای تایید پوشش بی‌سیم و دستگاه‌هایی استفاده می‌شود که در شبکه شرکت می‌کنند. HNT استخراج می‌شود و سپس به عنوان مشوق بین صاحبان هات اسپات و سرمایه‌گذاران توزیع خواهد شد.

ارز دیجیتال آیوتکس (IoTeX)

IOTX یک سکه بومی از بلاک‌چین آیوتکس است. این پلتفرم راه حل‌هایی برای اینترنت اشیا ارائه می‌دهد. هدف اصلی این پروژه، گرد هم آوردن کاربران، دستگاه‌های آن‌ها و تمامی داده‌هایی است که تولید می‌کنند. در پلتفرم اطلاعات جمع‌آوری‌شده از دستگاه‌ها به برنامه‌های غیرمتمرکز متصل می‌شوند.

رمزارز IOTX به دارندگان آن امکان می‌دهد تا با رای دادن در فرآیند تصمیم‌گیری شرکت کنند. همچنین می‌توان آن را معامله یا استیک کرد. علاوه بر این، به عنوان وسیله‌ای برای تبادل در سراسر Dapps نیز عمل می‌کند.

ارز دیجیتال دیجی بایت (DigiByte)

DGB یک توکن بومی بلاک‌چین DigiByte است. این پلتفرم از سه لایه تشکیل شده است:

• لایه پایین شبکه‌ای از گره‌ها در سراسر جهان است. هرکسی که از دیجی‌بایت استفاده می‌کند، به یک گره تبدیل می‌شود.
• لایه دوم امنیت و مدیریت را فراهم می‌‌آورد. این یک دفتر کل است که تمام معاملات را ثبت می‌کند.
• لایه سوم برنامه‌های غیرمتمرکزی را شامل می‌شود که بر روی بلاک‌چین دیجی‌بایت ساخته شده‌اند.

در حال حاضر DigiByte به عنوان یکی از امن‌ترین و سریع‌ترین بلاک چین‌ها در نظر گرفته می‌شود. سکه DGB به عنوان وسیله پرداخت در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. ِDGB یک ارز دیجیتال است که امکان انجام تراکنش‌های پرسرعت را فراهم می‌سازد.

ارز دیجیتال ایکس وای او (XYO)

XYO یک پروژه ارز دیجیتال برای آموزش کاربرانی است که در مورد امکانات شبکه داده مبتنی بر مکان بر اساس انگیزه‌های مشترک، هیجان دارند. XYO توکن بومی ERC-20 خود را دارد که به عنوان توکن شبکه XYO نیز شناخته می‌شود.

XYO شامل ابزارهایی برای جمع‌آوری ناشناس و اعتبارسنجی اطلاعات مکانی است. چنین ابزاری بخش اصلی این پروتکل شبکه و عضو کلیدی برای درک مزیت ضمنی آن را تشکیل می‌دهد.

برای دسترسی به تمام ویژگی‌های پلتفرم، کاربران باید برنامه چند منظوره را در دستگاه‌های اندروید و iOS خود دانلود کنند. این برنامه فعلاً در حال توسعه است، اما زمانی که منتشر شود، به پلی تبدیل می‌شود که با اتصال به Sentinels و Archivists (از طریق داده تلفن همراه یا Wi-Fi) شبکه XYO را تامین می‌کند.

پروژه های بلاک چین با اینترنت اشیاء

اینترنت اشیا یا IoT قطعاً به عنوان یکی از روش‌های سنتی در عملیات سازمانی ظاهر شده است. به عنوان مثال، معرفی حسگرها در کنار سایر دستگاه‌های لبه و زیرساخت‌های مرتبط، بسیاری از عملیات تجاری در صنایع مختلف را متحول کرده است. درک ارتباط بلاک‌چین برای اینترنت اشیا می‌تواند به درک واضح پایه و اساس شرکت‌های اینترنت اشیا بلاک‌چین کمک کند. در ادامه برخی از مهمترین پروژه‌های بلاک چین با اینترنت اشیاء را معرفی خواهیم کرد.

پروژه بلاک چین در اینترنت اشیاء: NetObjex

NetObjex، یک پلتفرم اتوماسیون هوشمند، برای شهرهای متصل و شرکت‌هایی است که از هوش مصنوعی، بلاک‌چین و توکن‌ های اینترنت اشیا استفاده می‌کنند.  این پلتفرم با دستگاه‌ها و پلتفرم‌های پیشرفته و همچنین بازارهای داده محور، محصولات متصل هوشمند و اقتصاد دیجیتال در سراسر جهان را پوشش می‌دهد. پلتفرم دیجیتال دوقلو NetObjex با تمام نیازهای یک کاربر ارائه می‌‎شود. به سادگی وارد می‌‎شوید و با استفاده از یک رابط وب ساده پوینت و کلیک، ساختارهای خود را تعریف می‌کنید. شما می‌توانید به جای صرف چند ماه یا چند سال، در عرض چند ساعت‌ یا چند روز با سایر سیستم‌ها/فریم‌وورک‌ها، فعال باشید. همچنین می‌توانید برای دستگاه‌های لبه کد میان‌افزاری تولید کنید و یک محیط توسعه سریع برنامه داشته باشید. NetObjex برای کسانی که می‌خواهند دوره خود را کنترل کنند، SDK و همچنین API نیز ارائه می‌دهد.

پروژه بلاک چین در اینترنت اشیاء: Xage Security

Xage Security (Xage) یک سیستم جدید تأیید هویت چند عاملی (MFA) را معرفی می‌کند. چنین چیزی سازمان‌های صنعتی را قادر می‌سازد تا از کل عملیات در انواع دارایی‌ها محافظت کنند، حتی آن‌هایی که قبلاً فاقد حفاظت اولیه رمز عبور دستگاه بودند. راه حل MFA Xage که به طور خاص برای پشتیبانی از موارد استفاده OT/IoT ساخته شده است، وابستگی‌های عملیاتی را حذف می‌کند و به صنایع اجازه می‌دهد تا از دارایی‌های خود در برابر حملات محافظت کنند. از جمله حملات سایبری که به دنبال سوء استفاده از آسیب‌پذیری‌های دسترسی از راه دور هستند.

پروژه بلاک چین در اینترنت اشیاء: +Grid

+Grid از بلاک چین اتریوم برای دسترسی مصرف‌کنندگان به دستگاه‌های اینترنت اشیا مرتبط با انرژی استفاده می‌کند. نماینده شرکت از طرف یک کاربر +Grid برق می‌خرد و می‌فروشد، برنامه +Grid به شما در ارائه اطلاعات به روز در مورد مصرف انرژی کمک می‌کند و کنتور هوشمند شرکت به صورت بی‌سیم به دستگاه‌های هوشمند کم‌مصرف متصل می‌شود. بلاک چین اتریوم این شرکت به نمایندگان این امکان را می‌دهد که هر 15 دقیقه یکبار مقدار قابل توجهی از برق را پرداخت کنند. پرداخت‌ها و امنیت سایبری در برنامه با استفاده از رمزنگاری پیشرفته بلاک چین اجرا می شود.

+Grid اخیراً اولین نمونه خود را به عنوان خرده فروش انرژی مبتنی بر بلاک‌چین در جهان، با نام Lattice1 معرفی کرد. Lattice1 با استفاده از بلاک‌چین اتریوم می‌تواند نوسانات موجود در بازار انرژی را شناسایی و کارآمدترین نقطه قیمت را در زمان واقعی تعیین کند. این سخت‌افزار با ذخیره ارزهای رمزنگاری شده، از آن‌ها برای پرداخت انرژی استفاده می‌کند.

سوالات متداول مربوط به ایترنت اشیا و ارز دیجتال

در ادامه به مرور برخی از سوالات متدوال در مورد IoT و توکن های اینترنت اشیا خواهیم پرداخت.

اینترنت اشیا چیست؟

به طور خلاصه، اینترنت اشیا مفهوم اتصال هر دستگاهی (تا زمانی که دارای کلید روشن/خاموش باشد) به اینترنت و سایر دستگاه‌های متصل است. اینترنت اشیا یک شبکه غول‌پیکر از چیزها و افراد مرتبط است که همگی اطلاعاتی را در مورد نحوه استفاده‌شان و محیط اطراف خود جمع‌آوری می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند.

اینترنت اشیا چه کاربردهایی دارد؟

اینترنت اشیا در تولید، حمل و نقل و سازمان‌های خدماتی، استفاده از حسگرها و سایر دستگاه‌های اینترنت اشیا، نقش پررنگی دارد. با این حال، اخیراً موارد استفاده برای سازمان‌های کشاورزی، زیرساخت‌ها و صنایع اتوماسیون خانگی و پزشکی را نیز پیدا کرده و برخی از سازمان‌ها را به سمت تحول دیجیتال سوق داده است.

بهترین ارزهای دیجیتال اینترنت اشیا

تعدادی از بهترین توکن های اینترنت اشیا عبارتند از:

• VeChain (VET) – وی‌چین
• IoTA (MIOTA)- آیوتا
• (HNT) Helium- هلیوم
• DigiByte (DGB) – دیجی‌ بایت
• IoTeX (IOTX) – آیوتکس
• ai (FET)- فچ آی

کلام آخر

تماشای رشد توکن های اینترنت اشیا و IoT نویدبخش است. به نظر می‌رسد که این تکنولوژی جالب بدون توقف و به طور مداوم با شتاب فزاینده‌ای در حال توسعه است و طیف گسترده‌ای از موارد استفاده ساده و اساسی گرفته تا موارد حیاتی و ضروری را شامل می‌شود.

در حالی که اینترنت اشیا در طول سال‌ها، پیشرفت زیادی کرده است، اکوسیستم IoT همچنان یک زمینه مطالعاتی در حال تکامل به شمار می‌رود. اجزای سیستم یکسان باقی می‌مانند اما مکانیسم‌ها، بسته به موارد استفاده، صنعت و بودجه متفاوت خواهند بود. اکوسیستم اینترنت اشیا فروشندگان و شرکت‌ها را به هم متصل می‌کند و علاوه بر این، برنامه‌ریزی راه حل را برای یک سیستم کارآمد، قابل اعتماد و ایمن تسهیل می‌بخشد.