بسیاری از افراد در آغاز آشنایی خود با دنیای ارزهای دیجیتال، تفاوت کوین و توکن را نمیدانند در این مقاله ابتدا اصطلاحات توکن و کوین تعریف میشوند سپس تفاوت کوین و توکن در ارز دیجیتال مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.
واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه یکدیگر هستند. هر دو آنها دارای ارزش بوده و برای تبادل کالا و خدمات قابل استفاده هستند. همچنین کوینها و توکنها قابلیت تعویض با یکدیگر را دارند. تفاوت اصلی بین این دو به کاربرد آنها باز میگردد. اموری وجود دارد که فقط با توکنها قابل انجام هستند و بازارهایی نیز وجود دارد که تنها کوینها را میپذیرند. این شبیه به مقایسه سرمایه گذاران و تریدرها است- همه تریدرها، سرمایه گذاری میکنند، اما همه سرمایه گذاران ترید نمیکنند. توجه داشته باشید که اکثر کاربران ارزهای دیجیتال معمولاً دارای کوین و توکن هستند. برای آشنایی با تفاوت کوین و توکن در ادامه با ما همراه باشید.
کوینها و توکنها واحدهای با ارزشی هستند مانند ارزهای فیات، دلار، یورو، ین و غیره. اما یک تفاوت اساسی در این بین وجود دارد. کوینهای دیجیتال نوعی پول هستند، در حالی که توکنها واحدهایی هستند که میتوان برای آنها قیمت تعیین کرد. کوینها در واقع واحدهای رمزنگاری شده (رمز ارز پایه) هستند که بر روی شبکه بلاک چین کار میکنند و تمام تراکنشهای آنها روی این بستر پیگیری میشود. در واقع هر کوین، بخشی از یک شبکه بلاک چین مخصوص است. بیت کوین، لایت کوین، ریپل، اتریوم، کاردانو، بیت کوین کش از جمله شناخته شدهترین کوینهای دنیای ارز دیجیتال هستند. ساختن یک بلاک چین به منابع انسانی و مالی زیادی (میلیونها دلار) نیاز دارد، به این معنی که همه نمیتوانند کوین مخصوص خود را ایجاد کنند. با این حال هر کسی میتواند یک توکن رمزنگاری شده ایجاد کند و نام دلخواه خود را روی آن بگذارد. مثالهای معروفی برای کوینهای دیجیتال وجود دارد. بیت کوین و اتریوم از جمله مواردی هستند که کاربران دنیای رمز ارزها با آنها آشنایی دارند. کوینهای دیجیتال در ابتدا با هدف تمرکز زدایی در برابر بانکها ایجاد شدند، اما با گذشت زمان روی برنامههای مستقل (مانند دیفای)، شبکههای اجتماعی و بازیها نیز متمرکز شدند.
برای آشنایی بیشتر با تفاوت کوین و توکن، ابتدا باید با برخی از مهمترین کاربردهای آنها آشنا شویم. مهمترین کاربرد کوینها عبارت است از:
امروزه بیش از 10000 ارز دیجیتال در بازار وجود دارد و هر کدام ویژگیهای خاص خود را دارند. اما همه آنها یک ویژگی مشترک دارند، و آن ویژگی این است که در آنها تمایل به کاهش یا افزایش ناگهانی قیمت (با توجه به شرایط) وجود دارد.
برای شناسایی هر چه بیشتر تفاوت کوین و توکن، نیاز است که تعریف دقیقی برای توکن (مانند کوین) ارائه کنیم. طبق تعریف توکن ارز دیجیتالی است که روی شبکههای مختلف بلاک چین جابهجا میشود و بلاک چین مستقلی برای خود ندارد. این تفاوت، مهمترین موردی است که یک توکن را از کوین متمایز میکند. توکنها در واقع سهامهایی هستند که میتوان از آنها به عنوان واحدهای ذخیره ارزش (سرمایه گذاری) استفاده کرد. در حالی که نمیتوانید با یک توکن، کالا یا خدمات خریداری کنید، اما میتوانید با ارائهی آن معاملات خاصی را انجام دهید. به طور مثال اگر شهرداری یک شهر خاص، پروژهای را تعریف کند که طبق آن، بلیتهای اتوبوس را بتوانید با یک توکن خاص خریداری کنید، در اینصورت آن توکن تنها برای خرید بلیت اتوبوس کاربرد خواهد داشت و نمیتوان از آن برای خرید لباس از فروشگاه استفاده کرد.
شما میتوانید روی شبکههای بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند استفاده میکنند و زبانهای برنامه نویسی سطح بالا دارند، توکن مورد نظر خود را ایجاد کنید. در حال حاضر مهمترین میزبانها به ترتیب: اتریوم (با میزبانی بیش از 80 درصد توکنها)، بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون هستند. به بیان ساده توسعه دهندگان با استفاده از زبان برنامه نویسی مخصوص هر شبکه (بهطور مثال سالدیتی در اتریوم) قراردادهای هوشمند خود را توسعه داده و بر مبنای استاندارد مورد نظر آن شبکه (ERC-20 در اتریوم) توکن خود را ایجاد میکنند.
هدف اصلی یک توکن، نمایش دارایی، استفاده خاص بین ارائه دهنده و کاربر(مثال فروش بلیت)، کمک به تسهیل سرمایهگذاری و جمع آوری سرمایه برای فروش جمعی است.
همانطور که پیشتر هم اشاره شد، کوینها واسطههایی برای خرید کالا و خدمات و پرداخت کارمزد هستند. اما توکنها با اهداف خاصی ایجاد میشوند. به طور مثال توکن تتر با پشتوانهی دلار آمریکا، با هدف حفظ ارزش سرمایه فعالان بازار (در برابر نوسانات) ایجاد شده است. در ادامه با چهار نوع از مهمترین توکنهای بازار رمزارز آشنا میشویم.
این توکنها همانطور که از اسمشان پیداست برای یک هدف (کاربرد) خاص، درون یک بازی یا برنامه غیر متمرکز (Dapp) ایجاد شدهاند. به عنوان مثال توکن لینک برای پرداخت خدمات پلتفرم چین لینک استفاده میشود. ارزش توکنهای کاربردی منحصرا به عرضه و تقاضا بستگی دارد و هیچ پشتوانهی خاصی برای آنها تعریف نشده است.
یک توکن امنیتی (اوراق بهادار) نشان دهنده حقوق مالکیت یک شرکت یا فعالیت خاص در شبکه بلاک چین است. این توکنها شکل جدید اوراق بهاداری هستند که در بورس و بازارهای سرمایه گذاری ارائه میشود.
این توکنها مانند ارزهای سنتی برای خرید و فروش کالا و خدمات استفاده میشوند. توکن معاملاتی یک روش پرداخت جدید است که در آن دادههای حساس کارت اعتباری یا بدهی، با یک کد شناسایی منحصر به فرد به نام «توکن» جایگزین میشود و میتوان از آن توکن خاص در طول تراکنش دیجیتال استفاده کرد. با این روش تراکنشهای آنلاین امنیت بالاتری دارند، زیرا دیگر نیازی به ارائه اطلاعات واقعی کارت مشتری نیست.
توکن حاکمیتی نوعی ارز دیجیتال است که دارندهی آن میتواند در تصمیم گیریهای آن پلتفرم مشخص شرکت کند. به طور مثال دارندگان توکن یونی سواپ (Uniswap) میتوانند در رای گیریهای این صرافی غیر متمرکز شرکت کنند. با توجه به ویژگی ذکر شده، توکنهای حاکمیتی را به نوعی میتوان در دستهی توکنهای کاربردی جای داد.
مهمترین تفاوت توکنهای مثلی و توکنهای غیرمثلی (NFT) معامله پذیری آنها است. توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) دادههایی منحصر به فرد روی شبکهی بلاک چین هستند. از سوی دیگر، توکنهای مثلی (تعویضپذیر) داراییهای غیرقابل تقسیم هستند که منحصربهفرد نبوده و میتوان آنها را به راحتی با داراییهای مشابه دیگری مبادله کرد. مورد بعدی، تفاوت در استاندارد است. توکنهای مثلی از استاندارد ERC20 استفاده میکنند، این در حالی است که توکنهای غیرقابل تعویض، از استاندارد ERC721 در اتریوم استفاده میکنند که به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا با داشتن مالکیت یک فایل مشخص، آن را تبدیل به توکن کنند.
مهمترین پلتفرمهای میزبان بلاک چین عبارتند از:
در بخشهای قبلی با مواردی از تفاوت کوین و توکن آشنا شدیم. در این قسمت تفاوت بین این دو را از نظر کیف پول بررسی میکنیم. کوینها نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس منحصر به فرد دارند. این به این معنا است که کیف پول بیت کوین و اتریوم از هم مجزا است و نمیتوان دارایی یکی را به دیگری منتقل کرد. این اصل اما دربارهی توکنها صدق نمیکند. به طور مثال شما میتوانید توکن تتر ERC-20 را به هر آدرسی در این شبکه منتقل کنید.
در این مقاله تفاوت کوین و توکن را به طور خلاصه بررسی کردیم. در بخش پایانی به سوالات رایج در رابطه با تفاوت کوین و توکن پاسخ خواهیم داد.
کوین و توکن هر دو واحدهایی ارزشمند هستند. اما تفاوت کوین و توکن این است که کوینهای دیجیتال در واقع نوعی پول هستند که ارزش مشخصی دارند، در حالیکه توکنها واحدهایی هستند که میتوان برای آنها قیمتی مشخص تعیین کرد.
با وجود اینکه هر کدام از آنها کاربردهای خاص خود را دارند، اما با این حال، کوینها انتخاب بهتری نسبت به توکنها هستند. کوینها ذخیره ارزش (Store Of Value) بالاتری دارند، و با توجه به اینکه شبکه بلاک چین مخصوص خود را دارند، میتوان از آنها به عنوان وسیلهای برای مبادله محصولات و خدمات استفاده کرد.
وقتی یک پروژه بلاک چین توسعه یابد و توکنهای خود را به عنوان کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکنها در نهایت میتوانند تبدیل شوند. موارد مهاجرت موفق شامل بایننس کوین (BNB)، ترون (TRX)، زیلیکا (ZIL) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشتند.
«میم کوین» (Memecoin) به دستهای از ارزهای دیجیتال گفته میشود که برای سرگرمی ایجاد شدند و با استفاده از میمهای اینترنتی با تصاویر حیوانات محبوبیت و شهرت جهانی پیدا کردهاند. میم کوینها هیج ایده و هدف خاصی ندارند و به همین دلیل جزوی از شت کوینها حساب میشوند. بنابراین، تمامی نکات گفته شده در بخش تفات شت کوین و توکن به زبان ساده، برای این بخش نیز صدق میکند. توجه داشته باشید که میم کوینها لزوما کوین نیستند و اتفاقا حجم عظیمی از این ارزها به صورت توکن بر بستر شبکههای ارز دیجیتال مختلف ساخته شدهاند.
ندانستن تفاوت کوین و توکن چیز عجیبی نیست. در عین حال، ما معتقدیم که اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در این مقاله، درک واضحتری از موضوع به شما میدهد. صنعت ارزهای دیجیتال و بلاک چین به سرعت در حال رشد است و به روز شدن لحظهای با این صنعت، یادگیری آن و سپس شروع استفاده از کوینها یا توکنها در ابتدا دشوار به نظر میرسد. کوین و توکن در ابتدا شاید یکسان به نظر برسند ولی تفاوتهایی در نحوه استفاده، روش ساخت و هدف آنها وجود دارد.
عالیه ، سپاسگزارم